Islamic Sects in Tunisian Province and its Relationship with the Ottoman Authority during the 16th Century =المذاهب الإسلامية في الإيالة التونسية وعلاقتها بالسلطة العثمانية خلال القرن 16م

Contenu

Titre
Islamic Sects in Tunisian Province and its Relationship with the Ottoman Authority during the 16th Century =المذاهب الإسلامية في الإيالة التونسية وعلاقتها بالسلطة العثمانية خلال القرن 16م
Créateur
Şeri̇foğlu, Metin
Date
2022
Dans
Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (ÇÜİFD)
Résumé
يتناول هذا البحث مسألة المذاهب الإسلامية في البلاد التونسية وعلاقتها بالدولة العثمانية خلال القرن 16م. ذلك أن المسألة المذهبية عريقة في البلاد التونسية. حيث عرفت تونس عبر تاريخها الإسلامي العديد من المذاهب الإسلامية، منها السنة والشيعة والخوارج. وقد ارتبط انتشار هذه المذاهب بالتطورات السياسية التي شهدتها تونس من الفتح الإسلامي إلى حدود العهد العثماني. كما ظلت في تونس ثلاثة مذاهب إلى يومنا هذا، وهي المالكية والحنفية والإباضية. أما بقية المذاهب فلم يعد لها وجود يذكر. وقد بقي المذهب المالكي أكثر انتشارا في تونس وفي شمال إفريقيا. وعندما دخلت تونس تحت الحكم العثماني عاد المذهب الحنفي إلى الانتشار من جديد، وأصبح المذهب الرسمي للدولة. وقد انتهج العثمانيون سياسة متسامحة مع كل المذاهب في تونس. وسنقوم في هذا البحث بتحليل ثلاثة مباحث هي: أولا أهم المذاهب الإسلامية التي وجدت في تونس قبل الدخول العثماني، ثانيا الدخول العثماني إلى تونس وانعكاساته على الخارطة المذهبية فيها، ثالثا المؤسسات التي أقامها العثمانيون في تونس ودور المذاهب الدينية فيها
,
This research deals with the issue of Islamic sects in Tunisia and their relationship with the Ottoman Empire during the 16th century. Throughout its Islamic history, Tunisia has known many Islamic sects, including Sunnis, Shiites, and Kharijites. The spread of these sects was linked to the political developments that Tunisia witnessed from the Islamic conquest to the borders of the Ottoman era. There have remained in Tunisia three schools of thought to this day, namely Malikiyya, Hanafiyya and Ibadiyya. The rest of the sects no longer exist in Tunisia. On the other hand, the Maliki school of thought remained more prevalent in Tunisia and in the North African region. And when Tunisia entered under the Ottoman rule, the Hanafi school of thought returned to spread again, and it became the official sect of the state. The Ottomans pursued a tolerant policy with all sects in Tunisia. From this point of view, we will address our research in three sections: First, the most important Islamic sects of thought that existed in Tunisia before the Ottoman entry, second, the Ottoman entry into Tunisia and its repercussions on the sectarian map in it, and thirdly, the institutions established by the Ottomans in Tunisia and the role of religious sects in it.
,
Bu araştırma, Tunus'taki İslam mezhepleri konusunu ve 16. yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu ile olan ilişkilerini ele almaktadır. Nitekim Tunus, İslam tarihi boyunca Sünnî, Şîî ve Hâricî dahil olmak üzere birçok İslam mezhebini tanımıştır. Bu mezheplerin yaygınlaşması, İslam fetihlerinden Osmanlı döneminin sınırlarına kadar Tunus'un tanık olduğu siyasi gelişmelere bağlanmıştır. Tunus'ta bugüne kadar Mâlikî, Hanefî ve İbâdî olmak üzere üç İslam mezhebi kaldı. Tunus’taki diğer mezhepler ise artık kalmamıştır. Öte yandan Mâlikî mezhebi, Tunus ve Kuzey Afrika'da en yaygın mezhep olmaya devam etti. Tunus, Osmanlı hakimiyetine girdiğinde, Hanefî mezhebi yeniden yayılmaya başladı ve devletin resmi mezhebi haline gelmiştir. Osmanlılar Tunus'ta tüm mezheplere karşı hoşgörülü bir politika izlemiştir. Bu bağlamda, bu araştırmayı üç bölümde ele alacağız: Birincisi, Osmanlı'ya girmeden önce Tunus'ta var olan en önemli İslam mezhepleri. İkincisi, Osmanlı'nın Tunus'a girişi ve bunun mezhep haritasındaki yansıması. Üçüncüsü ise, Osmanlıların Tunus'ta kurdukları kurumlarda İslam mezheplerinin rolü.
Langue
ara
volume
22
numéro
1
pages
349-366
doi
10.30627/cuilah.1102664
issn
1303-3670

Şeri̇foğlu, Metin, “Islamic Sects in Tunisian Province and its Relationship with the Ottoman Authority during the 16th Century =المذاهب الإسلامية في الإيالة التونسية وعلاقتها بالسلطة العثمانية خلال القرن 16م”, 2022, bibliographie, consulté le 21 décembre 2024, https://ibadica.org/s/bibliographie/item/20770

Position : 2498 (26 vues)